ماه عسل رهبرومحمود

کد 725 – 12/2/90

وقتی بعدازچندین سال انتظارخامنه ای یک د سته گلی بنام احمدی نژادراتوی انباراسقاط پیداکرد ، گل ازگلش شگفت وباخریدیک حلقه گران قیمت ازجنس تقلب ، شتابزده اورابه عقددرآورده وعازم ماه عسل شد

هی انگشت توعسل ، دهن همدیگه گذاشتند ، اون عشوه برااون وبالعکس تا بالاخره ، محموددریافت این نوع عاشقیت آقا غیرمرسومه ، توقعات معقول نیست ، خداوپیغمبراین رانگفته ، میل آقا نرمال نیست

محمود دریافت که ماهیچه هاش خودبخودمنقبض میشه اما آقاهم ول کن نیست

محمودرفت خانه مامانش اینا ، دلال هابه تکاپو ، توجیه وتوجیه ،

لاریجانی ها ، حدادها ، جوشکارها و.... راه افتادند ، پیش محمودپندواندزسرداده ، چرا سخت می گیری ؟ چه فرقی داره ؟ حرام که نیست ، حداکثرش مکروهه ، خب پنیرم مکروهه ، مگه کسی پنیرنمی خوره ؟

شاهدمیارندو میگند ، توعقدی هستی ، ماصیغه ای هاهم تن دادیم ، هرچی آقابخواهد فصل الخطاب است ،

نکن همچین ، پابه بخت خودت نزن ، پاشوبروسرخانه وزندگیت ، این مشاعی برات عاقبت نداره ، روقول هاش حساب نکن ، توازآقا تمکین کنی ضررکه نداره هیچ ، لُپ هاتم گل می اندازه وآخرین خبراینکه ؛ تااین ساعت هنوزمحمود خونه مامانش ایناست .